Deli gibi çalan telefonun sesine uyandım. Saat sabahın sekizi. Telefonun diğer ucunda minik prensim... Ağlamaklı bir ses tonuyla " Zeyze ne zaman gelioosun?" diyor." Oğlum kahvaltımı edeyim hemen gelcem " dememe fırsat kalmadan, "sen gel ben sana ısmaylayım"... Kim bu cümleye dayanabilir ki. Hemen fırladım. Oluşumu aldım, eniştesiyle beraber onu bir güzel gezdirdik.
Dedeye hediyeler aldık, yüzümüze resimler çizdirdik, uçakla birlikte fotoğraf çektirdik, mamalar yedik. Minik prensimle birlikte çok güzel bir cumartesi geçirdik. Hele ayrılırken kurduğu" Seni komacan seviyoyum zeyze" cümlesi herşeye değerdi.
Ben de seni kocaman seviyorum bitanem, herşeyim benim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder